پروتز دندان بعد از جراحی فک چه کمکی می کند؟
ابتدا بررسی می کنیم که جراحی ارتوگناتیک یا جراحی فک چیست؟
ارتوگناتیک یک واژه پزشکی می باشد که برای جراحی ترمیمی فک یا جراحی ترمیمی چانه استفاده می شود.
جراحی ارتوگناتیک از منظر جراحی فک بالا (استخوان ماگزیلاری) و فک پایین (استخوان مندبیولار) را ترمیم می کند.
در مورد تقارن فک یا جلوزدگی فک که عملکرد درستی هم ندارند، یا در جای مناسب شان نیستند، فکین بالا و پایین بریده می شوند.
سپس دوباره جابجا می شوند تا جابجایی و مشکلات گفتاری آن نیز حل شوند.
در ادامه پیشرفت هایی از نظر زیبایی در ظاهر فک و صورت ایجاد می شود.
همانطور که درمان سرطان یا تروما (حتی بعد از جراحی ترمیمی) نتیجه گرفت، ممکن است یکسری دندان ها از بین بروند یا فاصله ای بین بافت ها بیفتد.
اما با پروتزهای سفارشی می توانند جایگزین شوند.
به طور کلی، پروتزهای دندان “بخش ها یا اعضای جدا” هستند.
بعد از جراحی بخاطر سرطان دهان یا صورت و یا تروما، پروتزها احتمالا نیاز می شوند.
این پروتزها شامل بخش هایی از ظاهر می شوند (مثل چشم، گوش، بینی، و دیگر اعضای صورت مثل گردن و گونه).
دندان های مصنوعی یا بریج ها یا روکش های فیکس شده جایگزین دندان ها، بخش های استخوانی فک یا بافت های نرم می شوند.
طراحی و ساخت این پروتزها هم هنر است و هم علم.
در واقع یک نتیجه قابل قبول از لحاظ زیبایی و نیز عملکرد می دهند.
ممکن است نیاز به پروتزها بعد از جراحی شود.
همانطور که توضیح داده شد به توصیه جراح دهان فک و صورت، باید نزد متخصص ایمپلنت غرب تهران مراجعه کرده و برای پروتز گذاشتن اقدام کنید.
اغلب اسکلت صورت، دندان ها و یا دندان های مصنوعی برای نگه داشتن پروتزها سر جایشان استفاده می شوند.
برخی هم هستند که بخشی از کام یا سقف دهان را از دست داده اند.
ممکن است به صورت نقص مادرزادی باشد، یا اینکه به خاطر جراحی دهان یا ترومایی برداشته شده.
این فاصله در صحبت کردن، بلعیدن، جویدن مشکل ایجاد می کند.
اما با پروتز هایی که Obturators نامیده می شوند، می توان جایشان را پر کرد. در واقع این حفره ها را پر می کنند.
معمولا هم با دندان های باقی مانده نگه داشته می شوند، یا ایمپلنت ها یا وجود دندان های مصنوعی.