ارتودنسی چه موقع لازم می شود؟

 نگهدارنده ها و دیگر ابزار ارتودنسی

ارتودنسی : تخصص این رشته از دندانپزشکی روی تصحیح و جلوگیری از دندان های نامرتب، مشکل فاصله بین دندان ها و مال اکلوژن (بد بایت) می باشد که اغلب برای بهبود سلامتی، عملکرد، ثبات و زیبایی لبخندتان در نظر گرفته می شوند. ابزار ارتودنسی، مثل بریس ها و نگهدارنده ها، دندان ها را صاف و یکدست کرده و جهت فک را تصحیح می کنند. همچنین می توان به پیشگیری از یکسری عوارض مرتبط با مدل خوابیدن نیز پرداخت.

علائمی که شما یا فرزندتان را کاندیدای انجام ارتودنسی کند که عبارتند از :

• هماهنگی نامناسب فک (اختلالات رشد و عادت) که منجر به غیر طبیعی شدن دندان ها می شود، و ممکن است منجر به اختلالات مفصلی تمپورومندبیولار یا TMJ شود
• اختلالات خواب، مثل خروپف کردن، یا آپنه خواب
• نیاز به طراحی لبخند و یا بازسازی کامل دهان
• دیر افتادن یا زود افتادن دندان ها، که می تواند منجر به مشکلاتی مثل فاصله بین دندان ها، بهم ریختگی دندان ها، و کج شدن دندان ها می شود
• مکیدن انگشت، و یکسری عادت های بد دهانی که می توانند منجر به رشد بد دندان ها و فکین شوند
• سخت جویدن یا بایت سخت
• تنفس دهانی
• دندان های بهم ریخته، جابجا شده یا کج شده
• گاز گرفتن های دردناک داخل دهان (گونه)
• عدم تقارن صورت
• دندان قروچه

عوارض ناشی از عدم درمان :

دندان های شلوغ، بهم ریخته و با فواصل نامرتب ظاهر نامناسبی از فرد می سازند و بهداشت دهانی را سخت تر می کنند. بهداشت ضعیف دهان هم می تواند منجر به پوسیدگی دندان، بیماری لثه و از دست دادن دندان شود. با یک بایت نامناسب جویدن و صحبت کردن برای بیمار سخت تر می شود، و می تواند مینای دندان را تحت تاثیر قرار داده و مشکلات فکی از جمله TMJ را در پیش داشته باشد. از جمله عوارض دیگر می تواند گوش درد، سردرد، میگرن، گردن درد و درد شانه، و مشکلات تنفس و خوابیدن مثلا خروپف کردن و نداشتن اعتماد به نفس.

انواع ریتینرها و ابزار ارتودنسی :

بریس ها : رایج ترین نوع ابزار ارتودنس، بریس ها هستند که برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان بسیار مناسب هستند. بریس ها ـ ساخته شده از بندها و سیم های متصل به دندان ها ـ جهت نامنظم دندان ها را با شیفت کردن موقعیت دندان ها یا نگه داشتن آن ها در جای خودشان تصحیح می کنند.

براکت های بخش های بریس ها به حساب می آیند که به دندان ها متصل می شوند. این براکت ها می توانند از جنس فلز، سرامیک، پلاستیک یا ترکیبی از این ها باشند. با اینکه بریس های فلزی جلب توجه می کنند، اما بسیار مقاوم و تاثیرگذارتر در مشکلات بایت های پیچیده می باشند. بریس های سرامیک که ظاهر بهتری دارند، از فلزی ها بسیار ضعیف تر هستند. معمولا طولانی مدت هم باید استفاده شوند. بریس های داخلی یا لینگوال هم که به پشت دندان ها متصل می شوند و کمتر جلب توجه می کنند و ممکن است طولانی مدت تر هم در دهان بمانند.

ابزار قابل جابجایی : این ابزار ارتودنسی مثل محافظ دهان می باشند، و ابزار قابل جابجایی نامیده می شوند (گاها ریتینر هم گفته می شوند). ابزار کوچک، و سفارشی که فیت دندان ها می باشند و از پلاستیک و فلز ساخته شده اند. ریتینرهای بالایی به سقف دهان فیت می شوند، در حالی که ریتینرهای پایینی می توانند برداشته شوند یا به طور دائمی به دندان های پایینی فیکس شوند. ریتینرها اغلب بعد از پوشیدن بریس های دندان استفاده می شوند تا موقعیت دندان ها حفظ شود. در موارد دیگر، بیماران ارتودنسی ممکن است ابزار قابل جابجایی استفاده کنند تا فواصل بین دندان ها بسته شود، یا اینکه تنها یک دندان جابجا شود.

در چنین شرایطی، نیاز بریس ضرورت ندارد؛ الاینرهای قابل جابجایی مناسب ترند.

الاینرهای شفاف : جایگزین های جذابی برای بریس های سنتی هستند، یک سری ابزار سفارشی و شفاف به نام الاینرهای نامرئی. برخلاف بریس های فلزی، الاینرها حداقل میزان تهاجم را دارند و تکه های غذا بین دندان ها گیر نمی کند و پلاک ایجاد نمی کند. این الاینرها می توانند جابجا شوند، راحت غذا خورد، مسواک زد و نخ دندان کشید. بیشتر هم به کسانی توصیه می شود که مشکلات دندانی خیلی خفیفی داشته باشند. به کودکان هم که هنوز دندان های دائمی شان کامل رشد نکرده توصیه نمی شود.

محافظ دهان : اغلب در ورزش از محافظ دهان استفاده می شود تا از ضربه های وارده به دندان ها، اسیب های بافت نرم دهان نیز جلوگیری شود.

اسپلینت های اکلوزال : این اسپلینت ها، اسپلینت های بایت، بایت پلین، بایت گارد یا نایت گارد هم خوانده می شوند. اسپلینت های اکلوزال به عنوان ابزار قابل جابجایی دندانپزشکی محسوب می شوند و باتی را تغییر می دهند. به صورت دستی به دندان های بالا یا پایینی تنظیم می شوند و برای درمان مشکلات فکی که منجر به سردرد یا گردن درد می شوند، مناسبند.